سوریه سرزمین فرصت، فرصت پیشرفت
چرا در کشوری که جای جای آن خون شهیدان مدافعان حرم ریخته شده ، سهم کشور ایران از بازار آن تنها سه درصد است! آیا این هم به خاطر تحریم هاست؟
- چرا در کشوری که جای جای آن خون شهیدان مدافعان حرم ریخته شده ، سهم کشور ایران از بازار آن تنها سه درصد است! آیا این هم به خاطر تحریم هاست؟
- چرا ما در سوریه رایزن بازرگانی که مهم ترین نماینده کشور بعد از سفیر است را نداریم ؟!
- چرا صادرات ما در ده سال گذشته به یک سوم کاهش پیدا کرده؟
- وقتی تجار سوری حاضرند جنس را گران تر از ایران وارد کنند و با بی مهری ایران مواجه می‌شوند!
- رقبای ما در بازار سوریه به چه میزانی فعالیت دارند؟
#و_هزاران_سوال_دیگر
و سوال مهم‌تر چرا در اقتصاد حاج قاسم نداشته‌باشیم؟!مگر رهبر عزیز انقلاب مطالبات اقتصادی علاوه‌بر مسائل دیگر نداشتند؟..
خلاصه‌ای از جلسه این هفته با حضور مسئول دفتر اقتصادی ایران در حلب
سوریه سرزمین فرصت‌ها:
در ابتدای جلسه‌ی روز سه‌شنبه ۱۱آذر مقدمه‌ای در رابطه با کشور سوریه و شرایط آن مطرح شد….
دوران کنونی سوریه به سه بخش مختلف از ۱۹۷۰ تا ۲۰۰۰ میلادی با حافظ اسد (در پی کودتایی بدون خونریزی)، از ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۲ میلادی همراه با بشار اسد و از ۲۰۱۲ تا الان که همچنان بشار اسد با تغییراتی که همراه با حضور ارتش آزاد و کردها در حاکمیت می‌باشد؛ تقسیم می‌شود.
سوریه ۱۸۵ هزار کیلومتر مربع مساحت دارد و بیشترین مرز این کشور با عراق و ترکیه است. ۱۴ استان، مجموع استان‌های کشور سوریه می‌باشد که در این میان حلب پایتخت اقتصادی سوریه و البته یکی از بیشترین آسیب‌دیدگان جنگ، در این کشور است.
طیف جمعیتی سوریه شامل ۹۰ درصد از اعراب و ۱۰ درصد کرد می‌باشد که مقداری از حکومت و اراضی این کشور را در اختیار دارند. جمعیت سوریه حدود ۲۵ میلیون نفر قبل جنگ و متاسفانه ۱۸ میلیون بعد از جنگ اعلام شده‌است که نشان‌دهنده‌ی ضربه‌ی بسیار بزرگ این جنگ نابرابر و ناجوانمردانه به بدنه‌ی نیروی انسانی سوریه می‌باشد.
این سرزمین قبل از جنگ به بالای ۵۰ کشور صادرات داشت و اقتصاد آن حول بخش‌هایی همچون گردشگری و کشاورزی و انرژی (نفت و گاز) و نساجی بسیار قوی استوار بود.
از محصولات صادراتی سوریه می‌توان به پنبه، نفت، مواد شوینده، آرایشی و بهداشتی و زیتون و کارخانجات بزرگ داروسازی اشاره کرد.
نکته‌ی حائز اهمیت این است که صادرات ایران در سال ۸۹ و قبل از جنگ کمتر نیم میلیارد دلار و درحال‌حاضر فقط حدود ۸۰ میلیون دلار به سوریه می‌باشد و نشان‌دهنده‌ی غفلت شدید مسئولین دولتی و حکومتی به پتانسیل‌های مهم این کشور در سال‌هایی که اقتصاد ایران دچار بحران‌های زیادی بوده‌است؛ می‌باشد. البته ناگفته نماند که توافق سال ۹۰ اتحادیه عرب برای تبادلات بدون گمرکی و بدون هزینه بین ۱۸ کشور عربی هم، در عقب‌ماندن ما از این فرصت مفید بی‌تاثیر نبوده‌است.
گردآورنده:علی اسدی
? مرکز مطالعات اقتصادی بسیج دانشجویی دانشگاه علم و صنعت ایران ??